Donderdag 5 maart kom ik ’s ochtends rond 8.00 uur aan op Schiphol. Er lijkt nog weinig aan de hand. Dat ik net op tijd terug ben, besef ik nog niet.
Iemand vroeg me: “Ben je niet bang voor corona in India?” En nu is het virus in Nederland.
Oogst van retraite
Neem de ‘oogst’ mee naar huis, staat in onze laatste huiswerkopdracht, en werk er de komende weken en maanden mee verder.
Mijn ‘oogst’ zit in een notitieblok vol kronkelgedachten, diepgewortelde overtuigingen die ik van alle kanten heb bekeken en uitgewerkte schrijfopdrachten.
Ik heb teruggekeken op mijn leven. Me herinnert dat ik als vrijwilliger en verpleegkundige in opleiding in Lourdes werkte. Dat ik jaren mantelzorger voor mijn moeder was.
Ik ben moeder van 2 volwassen dochters. En tante van 2 kinderen die hun vader moeten missen.
Ik weet dat de dood zoveel verdriet en tegelijkertijd zoveel besef meebrengt over wat echt belangrijk is in het leven.
Maar zal ik daar thuis nog iets aan hebben?
Hoe was het?
De laatste retraitedag hebben we het erover hoe je thuis gaat vertellen hoe het was.
Dat is bijna niet uit te leggen.
Maar de vraag die zich ook al aandient, is: hoe ga je verder met wat je geleerd hebt?
Dankbaarheid
Eerst maar eens uitpakken, foto’s ordenen, kranten lezen.
Nog wat notities maken. Een verslag schrijven.
Ik noteer:
Thuisgekomen voel je nog dagen een diepe, intense dankbaarheid.
Voor de bijzonder goede begeleiding.
Voor de goede zorgen van het personeel van de Dargah*.
Dat je gewoon in stilte bij elkaar kunt zitten.
Dat alles goed is zoals het is.
Dat er een goddelijke kracht in je is.
Dat er een vredige plek in je is, waar je altijd naar terug kunt keren. Je kunt die plek ontdekken en leren dat die zich steeds verder uit kan breiden.
*Een dargah is een heiligdom gebouwd over het graf van een gerespecteerde religieuze figuur. (Wikipedia)
Dit is deel 10 van een blogreeks over mijn retraite naar Delhi (24 februari tot 5 maart 2020), die hier begint.
Ik heb het geluk gehad dat ik aan een retraite in Delhi kon deelnemen net vóór de coronacrisis. Daar zou ik normaal niet snel over geschreven hebben, maar dit is een uitzonderlijke tijd. Daarom ga ik er toch over schrijven. Ter inspiratie. Als hart onder de riem. Je kunt het lezen hoe jij wilt.