Keuzes maken? Soms dwingen de omstandigheden je ertoe.
Het leven gaat zijn gangetje.
En dan verandert alles.
Door één telefoontje.
Eén bericht.
Hoe kom ik dit te boven, vraag je je af.
2014 in 2 stukken
Het jaar 2014 werd voor mij in tweeën geknipt.
Op 15 juni – vaderdag – kwam mijn zwager (de man van mijn zus) om het leven, door zelfdoding. De week die volgde, was krankzinnig. Zowel zakelijk als privé moest er veel in korte tijd geregeld worden.
Na de crematie zeiden mensen tegen me: Nu begint het pas. Zo’n cliché waarvan je ineens weet: o ja, dat klopt.
Keuzes maken
Ik was sinds januari 2014 wekelijks aan het bloggen geslagen. Kreeg er steeds meer lol in.
Op 12 juni 2014 publiceerde ik mijn 1e gastblog op Emerce: Blog is betere klanttrekker dan portfolio. Het leverde meer dan 35.000 views op.
Ik begon op stoom te komen. Dacht ik. En toen doorkruiste de gebeurtenis op 15 juni mijn leven, mijn plannen.
Alles leek opeens zo betrekkelijk.
Twitter maakte me misselijk.
Een uitnodiging op Linkedin kwam me volslagen onpersoonlijk voor.
Waar gaat het in het leven nu echt om? Maak ik wel de juiste keuzes? Ik, al jong bezig met reflectie, met bewust leven, werd er met mijn neus op gedrukt.
Krachtige besluiten
Een situatie die je leven stil legt, kan je verlammen.
Maar je kunt ook ineens in staat zijn tot een aantal krachtige besluiten.
Ga offline.
Een dag, een week, een maand. Neem even afstand. Gun jezelf tijd om bij te komen.
Ik schroefde mijn online activiteiten flink terug. Las veel minder blogs en schoof mijn zelfstudieproject aan de kant. In plaats daarvan maakte ik afspraken met mensen. We hielden goede gesprekken.
Schuif je blog op de lange baan.
Neem een time-out. Vanzelfsprekend heb je even geen schrijfdrang. Geen behoefte om te bloggen. Misschien komen na een tijdje de schrijfkriebels terug. Dat is bij mij inmiddels wel het geval.
Stop met zij-projecten.
Doe je naast je werk nog allerlei andere projecten? Leg ze tijdelijk stil. Of helemaal. Misschien zijn er wel zaken waar je al een tijdje in vastloopt. Die je eerder belemmeren dan vooruit helpen. Neem ze eens onder de loep.
Ben je vrijwilliger? Zet het vrijwilligerswerk op een laag pitje. Of neem ‘ontslag’.
Ik nam het besluit om per direct te stoppen met mijn vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis Tilburg. Het plan was steeds om mijn 2e termijn als bestuurslid Fondsenwerving en Communicatie netjes af te maken. Nu kon ik niet anders dan stoppen. En wel hierom:
Kies voor wat je leven van je vraagt.
Je kunt heel goed bezig zijn op een bepaalde plek, maar soms vraagt het leven van je om ergens anders te zijn. Om ergens anders aandacht aan te geven. Om bij diegenen te zijn die je nodig hebben.
Laat de teugels vieren.
Dat heilige moeten. De opvoeding van je ouders met het adagium van altijd werken. Het hoge werktempo in Nederland. Ga gewoon eens even aan de zijlijn staan.
Neem een mini-sabbatical.
Maak een reis. Zoek een andere omgeving op.
Mijn plannen met manlief waren al in een vergevorderd stadium: we zouden 2 maanden door Australië en Nieuw-Zeeland gaan trekken en familie opzoeken. Ik besloot om de reis ondanks alles te maken. Op één voorwaarde: dat ik met Kerstmis weer terug zou zijn.
Kun je geen uiterlijke reis maken, kies dan voor een innerlijke reis. Met de genoemde besluiten kom je een heel eind. En wat je verder kunt doen:
Luister naar de stilte.
Zelfs in Nederland kun je plekken opzoeken waar het echt stil is. Word je gewaar van wat zich uit wil spreken binnenin je.
In Australië en Nieuw-Zeeland breidde de stilte zich uit. Zo ervoer ik het. Je luistert er naar een stilte, die alsmaar stiller en dieper wordt.
Een verademing.
Vóór mijn vertrek dacht ik: ik stop met mijn bedrijf. Ik ga iets heel anders doen. Een opleiding volgen. Maar ik hield mezelf voor: doe eerst een poosje niets. Luister gewoon naar wat zich aandient. Tegen de tijd dat ik terugreisde, was ik eruit.
Ik pak in 2015 de draad op waar hij halverwege 2014 uit mijn handen schoot. Ik ga door met het schrijven van empathische webteksten voor ondernemers, die écht iets te bieden hebben. Ik ga door met bloggen.
Hoe gaat het verder?
Ik ben weer aan het werk. Toen ik nog in Nieuw-Zeeland was, begonnen mensen me al te mailen: Karien, ben je al terug? Ik wil graag nieuwe teksten. Ik heb je advies nodig bij mijn nieuwe website.
Alles met een reden
Zonder dat jij er iets over te zeggen hebt, kan het leven tot stilstand komen.
Mijn tante van 84 jaar zegt altijd: “Alles heeft een bedoeling. Er is niets in het leven dat zomaar gebeurt.”
Dat is een wijze uitspraak.
Gun jezelf tijd om je eigen wijze uitspraken te vinden.
Doe een stap terug.
Neem een besluit.
Kom weer op verhaal.
En vertel ons hoe dat is.
P.S. Dit is een van mijn meest persoonlijke blogartikelen. En het artikel waar ik tot nu de meeste reacties op kreeg.