“Goed dat ik je tref! Ik heb namelijk iets ontdekt in mijn notities door jouw ‘mindfulness’ manier van schrijven.”
Ze deed mee aan mijn minipilot workshop meditatief schrijven. Ik tref haar bij toeval.
“Laatst dacht ik, omdat ik niet kon slapen: ik zal eens teruglezen wat ik toen schreef.”
Ze kijkt me ernstig aan.
“En?” vraag ik.
Ontwikkeling
“Ik was helemaal verrast. Jee. Zo dacht ik toen. En sindsdien ben ik er heel anders over gaan denken. Op het moment van noteren gaf het me rust. Dat weet ik nog goed. Ik had het vastgelegd. Maar toen ik het herlas, besefte ik: ik kan het nu bekijken. En zien hoe mijn denken is veranderd. De ontwikkeling daarin”.
“Wat zou er gebeurd zijn als je het niet had opgeschreven?” vraag ik.
“Dan was het weggewaaid”, zegt ze stellig.
Wat kan teruglezen van notities teweegbrengen?
Er is iets met het woord ‘teruglezen’. Ik begin op dat woord te letten. Een paar dagen later kom ik het ook tegen in NRC (5 augustus 2017). In een mooi interview van Brigit Kooijman met Sedat Çakr. Hij wandelde van Zandvoort naar Istanbul. Dat kwam zo:
Hij vertelt dat hij al een tijdje zocht naar een manier om rust in zijn hoofd te creëren. Maar het kwam er maar niet van. Hij had het ontzettend druk met zijn werk als ondernemer. Toen herlas hij een oud, halfvergeten blog van zichzelf.
“Ik verkondigde dat ik naar Santiago de Compostella wilde gaan wandelen.”
Hij besloot om eindelijk actie te ondernemen en de tocht een jaar later, in het voorjaar van 2007, te gaan maken. En daarna stippelde hij een route uit via Wenen, Belgrado en Sofia naar Istanbul. Het interview besluit met het vertellen van wat Çakr nu doet: routes uitstippelen en markeren, kaarten maken, wandelgidsen schrijven, dat is nu zijn leven.
“Ik werk nog even hard als toen ik zakenman was, terwijl ik nu minder geld heb. Maar ik heb wel veel meer plezier.”
Wensenlijst
Het interview met Çakr brengt me op een idee: een oud blog teruglezen. Ik koos er een willekeurig uit. Begin 2017. Dit las ik in mijn notities:
Ik ga het anders aanpakken.
Wat bedoel ik met anders? Anders dan in 2016.
1 Nog meer analyseren van schrijfmethoden. Momenteel ben ik een in Nederland nog totaal onbekende Amerikaanse schrijfmethode aan het uitproberen. Eén ding kan ik je al verklappen: deze gaat een stuk verder dan ochtendpagina’s of free writing.
2 Nog meer leren over conversiegericht schrijven. Want het is leuk als je bezoekers op je website krijgt, maar als die vervolgens zonder iets te doen weer weg zijn, wat heb je er dan aan?
3 Meer samenwerken met andere ondernemers staat ook mijn wensenlijstje.
4 Meer leren over online ondernemen en online tools. Hoe meer ik erover leer, hoe meer ik besef dat ik er nog helemaal niet zoveel over weet.
Ik was perplex. Heb ik dit opgeschreven?
Dit is er sindsdien, in een half jaar tijd, gebeurd:
Punt 1: ik schrijf al ruim 120 dagen met de schrijfmethode. Het experiment breidt zich uit met minipilots, een workshop en ik ben een online programma aan het ontwikkelen. (Zie ook punt 4.) Ik doe nog steeds onderzoek naar schrijfmethoden. Ben notities aan het maken over de effecten. Heb ideeën voor een boek.
Punt 2: ik vroeg in februari een scholingsvoucher aan bij het UWV. Mijn aanvraag werd goedgekeurd. In juli kon ik meedoen aan de Opleiding Online Marketing van Roy Ishak. Roy leerde me de nieuwste inzichten over seo, conversiegericht schrijven en linkbuilding. En nog veel en veel meer.
Punt 3: Ik ben in juni gestart met het organiseren en faciliteren van een koffie-ochtend voor tekstschrijvers. Dat is een initiatief van Tekstnet, waar ik in de regio Tilburg graag invulling aan geef.
Ik heb in juli en in augustus een ochtend zitten sparren met 2 andere ondernemers, Annemarie Barbier en Nanneke van Drunen, over onze activiteiten, wat super inspirerend was. We houden elkaar scherp.
Punt 4: ik ben eind maart gestart met de opleiding Creëer Winstgevende E-learning Programma’s van Leonie Bruning. Ze leert me alles over online ondernemen en online tools.
Herlees je losse notities
Er is één ding dat ineens ook heel erg tot me doordrong door het woord ’teruglezen’. Dat ik lang niet altijd elke dag schreef. En dat ik dat sinds augustus vorig jaar wel (bijna) elke dag ben gaan doen. Eerst volgens de methode van Julia Cameron: de ochtendpagina’s.
En sinds januari 2017 volgens de methode van Linda Trichter Metcalf: Writes.
Zou dat er ook mee te maken kunnen hebben dat de punten die ik begin van het jaar opschreef geen loze punten zijn gebleven? Dat er daadwerkelijk iets door verandert? En welke methode blijkt dan het meest effectief?
Wat in ieder geval duidelijk is: schrijven kan je inzicht geven, zoals de deelneemster aan mijn pilot vertelt. Iets wat je schreef, kan je een flinke reminder geven, zoals Çakr laat zien met zijn verhaal. En dingen noteren over wat je anders wil gaan doen, kan dingen in gang zetten, zoals ik merk.
Wat vooral opmerkelijk is, is dat we dit alle drie ontdekten, niet door het schrijven, maar door het teruglezen.
Losse notities kunnen je leven veranderen. Ze geven je zetjes in de juiste richting.
Onbewust.
Maak er bewust gebruik van.
Lees ze terug.
Zie hoe ze veranderen.
In nieuwe ideeën.
In heldere inzichten.
In uitvoerbare acties.