Hoor je het jezelf zeggen? Ik-ben-van-plan-te-gaan-bloggen. Je weet het zeker. Je gaat ermee experimenteren. Want je leest steeds opnieuw dat dat een heel effectieve marketingmethode is.
Alleen nu nog even niet. Maar wanneer dan wel?
Het lijkt zo’n gedoe. Zo verging het mij de afgelopen tijd…
Dag 1 Woensdag 4 november 2015
Er viel me iets in: laat ik eerst eens even kijken hoeveel blogs ik nog wil schrijven in 2015.
En toen wilde ik ook weten hoeveel artikelen ik al geschreven had. Ja, dat wil je dan ook weten, toch?
To do: 4
Done: 22
Nog maar 4 te gaan… Dat moet te doen zijn. Zeker als ik eventjes een paar ideeën bedenk waar ze over kunnen gaan. Genoeg ideeën.
Kiezen is lastiger… Maar dat hoeft morgen pas.
Dag 2 Donderdag 5 november 2015
Vol goede moed zette ik me aan het schrijven van een 1e versie. Dat verliep ongeveer zo:
Voordat ik begon te schrijven bekeek ik een podcast van Copywrite Matters. (Uitstelgedrag.) Een interview met Tom Albrighton, een copywriter uit de United Kingdom. Naïeve gedachte: misschien levert het me inspiratie op. Bruikbare ideeën. Mooie woorden.
Was ook wel zo, want Tom sprak over zijn beginperiode, waarin hij ging experimenteren en zich afvroeg: waarom zouden mensen mij kiezen? Er zijn al zoveel copywriters. Maar hij bekeek het ook van de positieve kant: Er is blijkbaar veel vraag naar copywriting.
Hij vertelde dat hij er hard aan werkt om vooral die positieve gedachte te blijven denken. En niet zonder succes.
Dat geeft een stimulerend zetje, zo’n denkwijze. Dus ik zet mijn kookwekker en begin te schrijven.
Al schrijvend zoek ik even verstrooiing op Linkedin, want er vallen geen mails binnen die even voor wat leuke, frisse afleidingsmanoeuvres kunnen zorgen. Zo beland ik op een blog van Alexandra Smiths, die een boek schreef: Honderd dagen dankbaarheid, dagboek van een zpp’er in crisistijd.
Daarmee steekt ze de zzp’er een hart onder de riem. Mij ook, want ik verkeer ook nog met één been in crisistijd en sta met mijn andere been in een nieuw ondernemerstijdperk, waar ik nog veel koudwatervrees in mezelf tegenkom en mijn weg nog in moet zoeken.
Pas door de deurbel kom ik overeind uit mijn bureaustoel, terwijl ik zeker al een uur van plan ben om even een break te nemen en een glas water te halen. Het buurmeisje komt de kaarten brengen die ik besteld heb van de Kinderpostzegelactie.
Terug naar waar ik gebleven was… O ja, mijn blog
Had ik me nog zo voorgenomen om de pomodoro techniek toe te passen, waarover Tom Albrighton vertelde. Werk aan verschillende projecten tegelijk en neem na 25 minuten steeds 5 minuten pauze.
Dat is dus heel goed gelukt…
Ik heb 4 projecten open staan: 2 van klanten voor wie ik webteksten schrijf, 1 gastblog en 1 blog van mezelf.
Ik heb vandaag 2122 woorden geschreven: ofwel puur uit mezelf ofwel herschreven, aangepast, zoekwoorden geoptimaliseerd en ook nog uitgebreide mails opgesteld.
Waar komt dan toch dat ontevreden gevoel vandaan?
Wat voor hoge eisen stel ik weer aan mezelf? Want de concepten voor één klant zijn klaar. Er staan ruwe versies voor een Over pagina van de andere en een voor mijn blog. En ik heb weer iets toegevoegd aan het gastblog.
Wat me vooral ontevreden maakt over mezelf, is dat ik – als het schrijven even stokt – mezelf laat afleiden.
Schiet me een citaat te binnen van een jonge schrijver die een heel dik boek schreef. De laatste zin van het interview ging ongeveer zo: “Ik ben blijkbaar heel goed in het afweren van alles wat afleidt.”
Geweldige zin!
Ik zet er een punt achter.
Dag 3 Vrijdag 6 november 2015
Terugblikkend op de afgelopen 2 dagen: ik vergeet nog te vertellen dat ik tussendoor van onderwerp veranderd ben. Dat blog vraagt namelijk meer research, dus meer tijd.
Maar zoals je ziet: ondanks alles is het gelukt om weer een blogartikel te schrijven. Jij kunt het ook!
Wat helpt:
– weten waarom je het doet (en waarom je wilt experimenteren)
Vanuit je eigen mantra, je eigen beginselen, je eigen verhaal.
– pomodoro techniek
Ja, die werkt echt.
– blogschema met deadline
Hak het werken aan je blog in mini-stappen:
1 idee en uitlijnen
2 schrijf een 1e versie
3 schrijf intro en slotparagraaf; publiceer.
Beginnen met experimenteren en met bloggen
Kort en goed.
Wat ik dit jaar heb ervaren is: aan marketing doen betekent experimenteren. En elk experiment heeft een lange adem nodig. Zeker voordat er iets van effect optreedt.
Als je met een marketingactiviteit als bloggen begint, bedenk dan:
- Je moet schrijven leuk vinden. Niet een beetje leuk – echt leuk.
Ik had anders dit jaar geen 22 blogs kunnen schrijven, plus nummer 23. - Je moet het leuk vinden om anderen ergens mee te helpen.
Een blog is er mijns inziens vooral om adviezen te geven. - Je moet het leuk vinden om je eigen stem te ontwikkelen.
Daarmee krijg je steeds beter voor ogen wat je verhaal is.
De valkuilen
Ik wil nog even de kwestie naar voren halen of het nu wel of niet slim is om ter inspiratie internet op te gaan terwijl je aan het schrijven bent.
Pas op voor de valkuilen:
De afleiding
Je hebt de wekker wel gezet, maar je cursor is ertussen uit gepiept van je Word document naar Facebook, Twitter, e-mail, blogartikel, podcast, webinar replay…
Remedie
Houd je vingers op je toetsenbord en blijf in je Word document.
De verleiding jezelf met anderen te vergelijken
Het uitstapje naar social media of leerzame lessen kan verlammend werken op je creativiteit.
Remedie
Houd je hoofd erbij en blijf positief denken: er is veel vraag naar wat ik bied. Blijf bij jezelf.
Innerlijke criticus krijgt overhand
Je moet teveel van jezelf en zet jezelf vreselijk onder druk. En dan ben je toch nog ontevreden over jezelf.
Remedie
Maak je eigen structuur en houd daaraan vast. Bedenk vooraf: ik ben tevreden als ik vandaag één klein project heb afgerond. Als de mail klaar staat om morgen te versturen. Als ik 5 ideeën voor nieuwe blogs heb opgeschreven. Als ik 15 minuten aan een blogconcept heb geschreven. What ever. Kijk naar wat je wél gedaan hebt.
“Wees altijd enorm vriendelijk voor jezelf. Dan krijg je veel meer op papier.”
Nathalie Goldberg
Bloggen? Is het al het gedoe waard?
UPDATE 2019
Ik heb een aantal jaren geblogd, maar ben er al een tijd mee gestopt. Vond het teveel gedoe. En het begon teveel opgelegd te voelen. In feite blogde ik, omdat iedereen het deed en iedereen zei dat je het moest doen. Ik plaats content op Linkedin, probeer deze site zo goed mogelijk bij te houden en ontmoet maandelijks mensen in het echt. En verder? Gewoon blijven experimenteren.